امروزه علایم روماتیسم لگن مفصل ران و نحوه درمان آن با پیشرفت چشمگیری مواجه شده است. دو بیماری مهم روماتیسمی که می توانند باعث التهاب در ران و در ناحیه لگن شوند ، آرتریت روماتوئید یا آرتریت روماتوئید و اسپوندیلیت آنکیلوزان است.
در این بیماری ها غضروف ران به تدریج نازک شده و پس از مدتی از بین می رود. این آسیب غضروف باعث ایجاد علائم بیماری به صورت درد و تحرک محدود می شود.
علائم آرتریت روماتوئید چیست؟
درد در کشاله ران ، ران خارجی و باسن مهمترین نشانه تورم مفصل در روماتیسم مفصل ران و لگن است. درد معمولاً در ابتدای بیماری در صبح بیشتر است و با فعالیت روزانه کاهش می یابد.
درد در کشاله ران ، ران خارجی و باسن مهمترین نشانه تورم مفصل در روماتیسم مفصل ران و لگن است. درد معمولاً در ابتدای بیماری در صبح بیشتر است و با فعالیت روزانه کاهش می یابد.
با بدتر شدن بیماری ، درد در طی فعالیت های روزمره شدت می یابد. در مراحل پیشرفته بیماری ، بیمار حتی در هنگام استراحت احساس درد در مفصل ران می کند.
با پیشرفت بیماری به دلیل تخریب غضروف ، حرکت ران محدود می شود و این محدودیت با گذشت زمان افزایش می یابد.
تشخیص آرتریت روماتوئید لگن
برای تشخیص روماتیسم لگن ، پزشک پس از دریافت اطلاعات لازم از بیمار در مورد مشکلات بیمار ، مفصل ران را معاینه می کند.
در معاینه ، حرکت مفصل ران محدود است و درد هنگام حرکت افزایش می یابد. نازک شدن عضلات ران و لگن و کوتاه شدن احتمالی اندام تحتانی در ناحیه آسیب دیده نیز از علائمی است که در طول معاینه مشاهده می شود.
رادیوگرافی ساده و آزمایش خون نیز می تواند به تشخیص بیماری کمک کند. رادیوگرافی ساده لگن معمولاً کاهش فاصله مفصل مفصل ران را به دلیل نازک شدن غضروف مفصلی نشان می دهد. در مراحل پیشرفته تر بیماری ، ممکن است سر استخوان ران تغییر شکل یابد.
درمان
انواع مختلف آرتریت روماتوئید می تواند آن را تحت تأثیر قرار داده و بیمار را دچار مشکل کند. یک روماتولوژیست نوع بیماری روماتیسمی را که بیمار را دچار مشکل می کند تشخیص می دهد.
هر یک از این بیماری ها درمان خاص خود را دارد که در اینجا به آن پرداخته نشده است ، اما نکات درمانی خاصی وجود دارد که در همه آنها مشترک است. این روش های درمانی می توانند غیر جراحی باشند یا می توانند یک روش جراحی باشند.