علت پارگی منیسک
پارگی منیسک معمولاً در حین ورزش اتفاق می افتد. حرکاتی مانند پیچاندن تنه روی زانوی خم شده که باعث چرخش ران روی پا یا ایجاد تکل در حین فوتبال می شود ، باعث پارگی می شود.
هنگامی که فردی روی یک زانوی خمیده ایستاده است و پای دیگر را از زمین در حالی است که کل نیم تنه و ران را به سمت داخل استخوان درشت نی می چرخاند و سپس زانو را صاف می کند ، منیسک میانی در حالی که زانو بین سطوح صاف می شود. مفصل کندیل ران و فلات درشت نی به دام افتاده و پاره می شوند.
در همان فرد ، اگر کل نیم تنه و ران بر روی استخوان درشت نی به سمت خارج چرخانده شود و سپس زانو صاف باشد ، مینیسک خارجی گیر کرده و بین کندیل ران و تیارا اشک می ریزد. این حرکات اغلب در فوتبال و اسکی رخ می دهد ، بنابراین آسیب دیدگی مینیسک در هر دو ورزش بیشتر است.
پارگی مینیسک معمولاً در قسمت پشتی پا ایجاد می شود و سپس می تواند به سایر قسمت های مینیسک گسترش یابد و دلیل این امر این است که معمولاً قسمت پشتی مینیسک است که بین کندیل استخوان ران و فلات تیبیا گیر کرده است. در مکانیزم ذکر شده در بالا و شکسته می شود.
شیوع پارگی در مینیسک های داخلی و خارجی برابر است. پارگی مینیسک می تواند طولانی باشد ، معمولاً از پشت مینیسک شروع می شود و می تواند به جلو یا جلو مینیسک گسترش یابد.
پارگی منیسک ممکن است عرضی یا مایل باشد. در این موارد که بیشتر در افراد مسن دیده میشود پارگی از لبه داخلی منیسک شروع شده و به طرف لبه خارجی آن گسترش میابد. این نوع پارگی معمولا موجب قفل شدن زانو نمیشود.
علائم پارگی
علائم پارگی منیسک تا حد زیادی بسته به محل و اندازه پارگی و اینکه آیا آسیب منیسک همراه با دیگر آسیب های زانو هست یا خیر است. این علائم را میتوان به دو دسته علائم حاد و مزمن تقسیم کرد.
